In de jaren 70 reisde ik met Jan, mijn toenmalige vriend, naar Dammam in Saoedi-Arabië. Je kwam in die Saoedi-Arabië niet makkelijk in. Je moest een goede reden hebben om een visum te krijgen. Ik mocht er toen heen omdat mijn vader daar werkte. Jan mocht mee onder valse voorwendselen, hij weerkte zogenaamd voor dezelfde firma als mijn vader.

Het was erg heet, zo’n 50 tot 55 graden, ik kon daar niet zo goed tegen. Dus gingen we vaak naar het strand. Onder een grote parasol, kolebox met koude frisrank en vaak het water in, dan was het nog wel uit te houden. In die tijd zag ik nooit gevaar. Ik zwom een heel eind de zee en ging heerlijk snorkelen. Het water was glashelder, het was sprookjesachtig mooi met al die kleurrijke vissen. Op een gegeven moment viel er een grote schaduw over me heen. Eerst dacht ik dat er een boot boven me voer maar toen ik goed keek zag ik dat het enorm groot beest was. Ik zwom als een speer terug naar het strand waar ik veel verder van weg was gezwommen dan ik dacht. Gelukkig achtervolgde ‘het monster’ me niet.

Later hoorde ik dat het waarschijnlijk een pijlstaartrog was. Ook zitten er in die buurt veel haaien. Na dit spannenden avontuur bleef ik toch maar wat dichter bij het strand.