Voor een opdracht van school ging ik destijds, in de jaren 70, met mijn groep naar een rechtszitting. De gedaagde was een notaris die fraude had gepleegd. Hij was door trieste omstandigheden verslaafd geraakt aan het gokken, dacht toen ‘even wat te kunnen lenen’ uit de kas en maakte zo veel schulden. Na de zitting moesten we alle kranten lezen die hierover berichtten. Ik besefte toen pas goed hoe groot de macht van media kan zijn. De Volkskrant bijvoorbeeld schreef een klein stukje met alleen de feitelijkheden. De Telegraaf kopte in vette chocoladeletters: Notaris gaat ten onder aan drank, gokken en vrouwen. De kop triggert, net zoals Bild dat doet, de inhoud blijkt dan echter vaak maar een deeltje te zijn van wat in de kop wordt gesuggereerd.

Hierna probeerde ik nieuws altijd van zoveel mogelijk kanten tot me te nemen. Dat lukte niet altijd want het kost best veel tijd. Maar sinds ik pensionado ben, heb ik er weer alle tijd voor. Ik lees over Palestina en over Israël. Ik lees stukken die diverse universiteiten erover schreven, van zowel de Palestijnse als de Joodse kant. Ik scroll door BlueSky, Twitter, Mastodon en Facebook. Ik kijk regelmatig naar documentaires. Ik lees over Poetin, Trump, Zelensky, Orban, de Oekraïne en Rusland. Als ik dan iets op social media plaats, krijg ik toch vaak reacties als: je moet je beter inlezen, je bent antisemiet, je bent Hamas aanhanger, enz.

Ik merk dat ik het steeds moeilijker en zwaarder ga vinden. Ik word verdrietig, boos, voel me machteloos en krijg de laatste tijd helaas ook steeds meer gevoelens die op haat lijken. Het is slecht voor mij en mijn hart. Na het zien van aanslagen op onschuldige burgers, kinderen die huilend tussen het puin van hun voormalige woonwijk zitten, ezeltjes die veel te volgeladen door de puinhopen strompelen … dan breekt mijn hart.

Als ik Trump hoor praten over het deporteren van mensen, het schoonvegen van de Gaza om er een vakantie-oord van te maken, het verbieden van transgenders en homo’s in het leger, de pers de toegang tot het Witte Huis ontzeggen omdat zij het over de Golf van Mexico hebben i.p.v. de Golf van America, roepen dat Zelensky een dictator is en een dag later weer zeggen dat hij zich dat niet kan herinneren, bevriend zijn met Poetin en zeggen dat niet Rusland maar de Oekraïne de agressor is. Ik ben dan vaak zo boos, dat ik hartkloppingen krijg. Of Poetin, hij valt een democratisch land in, bombardeert ziekenhuizen, deporteert kinderen en verbiedt zijn eigen burgers om te demonstreren. Zelfs op straat staan met een blanco papiertje is al reden om mensen op te sluiten. Navalny wordt in een strafkamp gezet en uiteindelijk vermoord, alleen omdat hij een politiek tegenstander was van Poetin.

Als ik dan op social media verhalen lees van mensen die allerlei feiten uit hun context halen of stukken weglaten, dan is dat voor mij de bekende druppel. Dat kan en wil ik er niet bij hebben. De wereld staat in de fik, het is nu een levensgevaarlijke situatie, zeker met de klapharken-regering die wij nu hebben. En als mensen het dan op Facebook hebben over Trump die toch niet zo slecht is als wij denken en misschien zelfs datgene is wat wij nodig hebben, dan ben ik verbijsterd. En vervolgens bang. Ik weet dat er vanuit Rusland pogingen worden ondernomen om verwarring en haat te zaaien. Vooral op twitter worden door zogeheten trollenlegers berichten geplaatst die bedoeld zijn om de boel lekker op te hitsen. Wilders is daar ook heel goed in, al kan ik niet bewijzen dat hij is ingehuurd door Poetin of zijn andere vriendje Orban.

In berichten op social media worden stukken geschiedenis vaak verdraaid of gewoon weggelaten. Bijvoorbeeld als het over Palestina gaat. Ga je daarover in discussie, dan ben je Hamas aanhanger of antisemiet. Of je wil of niet, je bent voor Israel of voor Palestina. Zeggen dat jet het erg vindt wat er gebeurt in de Gaza maakt je al ‘pro Plaestina’.

Ik laat me de laatste tijd teveel meeslepen dan goed voor me is. Discussies met mensen die een andere mening hebben, vind ik leuk maar mensen die racistische of fascistische denkbeelden hebben of die complotachtige theorien aanhangen, daar kan ik niet mee uit de voeten. Die ga ik vanaf nu ontvrienden. Ik richt liever mijn energie op het positieve in de wereld. Op liefde in plaats van haat. Op waarheid in plaats van desinformatie. Op discussie in plaats van ruzie. Op vrede in plaats van oorlogszucht.