Daar doe je het voor!

De winkelbel ging. Ik liep naar voren om de eventuele bezoekers te verwelkomen.
Er stonden twee wat oudere dames verbaasd om zich heen te kijken in de galerie. Ze waren diep onder de indruk van de mooie kunst die bij de entree hangt en staat. Ik vertelde dat er nog meer ruimtes zijn en dat er nog veel meer moois te zien is.
Na een eerste ronde door de verschillende ruimtes, besloten de dames eerst even een kopje koffie te drinken en alles even op zich in te laten werken. Een van de dames vroeg of wij ook een lijstje konden maken om een kaart van Matthijs Röling. Natuurlijk konden we dat. Uiteindelijk lag de toonbank vol met kaarten en allerlei kado’s, vooral voor zichzelf. Een van de dames vertrouwde me toe dat ze sinds tijden niet zo’n leuke middag had gehad. Haar man was pas overleden en nu zat ze ineens alleen. Autorijden kon ze niet en zomaar ergens alleen heen gaan, dat durfde ze (nog) niet. Nu was haar zus uit Nijmegen op bezoek. “Waar zullen we eens heen gaan?” had ze gevraagd. Nou, dat had ze al helemaal uitgedacht. Ze had een oude advertentie van ons op het prikbord geprikt. “Daar wil ik graag eens heen!” zei ze gedecideerd tegen haar zus.
En zo kon het gebeuren dat twee zussen samen een leuke en gezellige middag hadden. En ik ook, want zoiets is echt een kadootje! Daar doe je het voor!
Expositie Saaksum
In 2002 hadden we een unieke expositie in galerie De Verbeelding. Er werden diverse Ploeg werken tetoongesteld, o.a. van Wobbe Alkema. Een deel van zijn werken was voor Groninger museum, maar er werden ook verschillende werken verkocht. Ze vlogen dan ook de deur uit. Een zoon van Wobbe, Henk Alkema, woonde in ons dorpje Saaksum. Hij wilde de werken van zijn vader nooit exposeren, maar in onze galerie wilde hij graag werken tentoonstellen van zijn vader. Er waren ook prachtige houten beelden van Herman Nijkamp, die prachtig pasten bij de werken van Wobbe. Wij hadden ook graag wat willen kopen, maar hadden daar helaas het geld niet voor.
De galerie werd meestal gedecoreerd door Nina Voorhorst. Zij wist met weinig middelen altijd iets heel mooie te maken, wat perfect paste bij de kunst in de galerie. De keramiek koeien van Greetje Westra bijvoorbeeld, werden in een landschap gezet met mos en gras.