Het was begin jaren 60, we woonden in Heerlerheide, Zuid Limburg. Mijn vader werkte in de mijnen, daarnaast hadden we een bloemenwinkel. Tijd voor de kinderen was er dus niet zo veel.

Het was zomervakantie. Ik ging naar oma en opa in Voorthuizen op de Veluwe, dat was altijd een groot feest! Ze hadden een tuin waar geen einde aan leek te komen. Oma was een verschrikkelijk lief mens. Ik mocht (bijna) alles van haar. Ze deed van alles om het mij naar de zin te maken. Op een dag vertelde ze geheimzinnig dat ze een verassing voor me had. We gingen uit! Er zou een feest zijn in het dorp en er werd muziek gemaakt in de muziektent. In die tijd was dat volgens mij net zo spannend als dat nu is met een reis naar Disneyworld in Parijs.

Het was een drukte van belang. Oma kende bijna iedereen in het dorp, dat was dan wat minder leuk, vond ik. “Goh, is dat er een van Rie?” werd dan gevraagd. Met Rie werd dan mijn moeder bedoeld, die ook in het dorp was opgegroeid. “Wat is ze (ik dus) al groot! Ze lijkt wel op d’r moeder!” Nog erger was het als de men een goedbedoeld kneepje in mijn wang gaf.

Maar eindelijk was het dan toch zover … Mensen verzamelden zich opgewonden voor de muziektent en toen verschenen de Spelbrekers. Ze zongen uiteraard Kleine Kokette Katinka, ik vond het geweldig. Het bleef nog lang onrustig in Voorthuizen.