In de jaren 70 had ik een zogeheten ‘abortuskoffertje’. Waarom het zo werd genoemd, heb ik nooit goed begrepen. Het meest waarschijnlijke is dat in een dergelijke koffer ooit abortusgereedschap werd opgeborgen. Anderen noemden het KLM koffer, voordeel was dan wel dat je meteen wist waar de naam vandaan kwam.

Ik plakte een grote sticker van Zappa, waar ik groot fan van was (en nog ben) op mijn koffer. Overal ging hij mee naar toe, ook al had ik weinig of niets om mee te nemen. De meeste meisjes van mijn leeftijd hadden een blauwe KLM koffer, volgeplakt met stickers van de Beatles, de Stones, Melanie of Boudewijn de Groot. Nee, ik was tenminste anders!

Achteraf gezien was het ook een beetje provoceren. Niet zo willen zijn als iedereen. Heb ik nog steeds af en toe last van. Je zet jezelf daarmee wel op een eiland, vanwaar je dan, kijkend naar al die meelopers en kuddedieren,  meewarig je hoofd kan schudden. It’s lonely at the top, maar ook op een eiland!