Ik was een pubertje en groot fan van Armand. Mijn moeder was er een stuk minder enthousiast over. In die tijd had je maar een paar singeltjes dus je hoorde vaak en veel het zelfde nummer. ‘Ben ik te min’ en “Bloemenkinderen’ werden dan ook tig keer gedraaid op een dag. En niet te vergeten mijn alleerste singel “Whydon’t you take it’ van de Motions.

Ik besloot Armand te schrijven om te vragen wanneer hij zou optreden in de buurt van Dieren, waar ik toen woonde. Dit speelde, schat ik zo even, rond 1965. Tot mijn verbazing kreeg ik al gauw een reactie, weliswaar via zijn theaterburo, maar toch … 

Armand is niet meer. De kaart heb ik altijd bewaard en gekoesterd. Altijd een zwak voor hem gehad en gehouden.