Ik doe niet veel, ‘k breng de dagen door
met punten slijpen. ‘k Weet van vóór
nauw’lijks dat ik van achteren leef
noch wat voor zin of nut het heeft.

Als ’t puntje goed is, zet ik hier
of daar een krul op het papier,
O, ‘k schaam mij wel eens: uit mijn hand
kwam nooit iets nuttigs voor dit land!

Soms, onder ’t slijpen groeit de wens
actief te zijn, een actiemens.

Maar zie ik dan, op ’t Journaal,
dat hol gesjouw, dat leeg kabaal,

dan denk ik weer op de rand van ’t bed:
vandaag één krul te veel gezet.

Levi Weemoedt